H Ε.Λ.Μ.Ε. Καστοριάς για το πλαίσιο, τα αιτήματα και το πρόγραμμα δράσης.

Η πολιτική της κυβέρνησης πιστή στις προσταγές των ΟΟΣΑ, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ. συνεχίζει να έχει στο στόχαστρο την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς υπονομεύοντας τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, καταπατώντας τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και εντείνοντας την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

      Το πάγωμα των μόνιμων διορισμών εκπαιδευτικών, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η μείωση των μισθών, η αύξηση του διδακτικού ωραρίου, η κατάργηση-συγχώνευση σχολείων και τμημάτων, το κόψιμο μαθημάτων, η κατάργηση της μείωσης ωραρίου των υπευθύνων εργαστηρίων, η αύξηση του αριθμού των μαθητών στα τμήματα, το κλείσιμο τμημάτων τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑ.Λ και Ο.Π. στα ΓΕ.Λ, το σταμάτημα της Π.Δ.Σ., οι αλλαγές στις αναθέσεις των μαθημάτων δεν είναι αρκετά και έχει και συνέχεια …

      Η επιβολή του 30ωρου εργασιακού ωραρίου λειαίνει το έδαφος για νέα αύξηση του διδακτικού ωραρίου που θα οδηγήσει σε ελάττωση των θέσεων εργασίας, παράταση της αδιοριστίας, απολύσεις αναπληρωτών, υποχρεωτικές αποσπάσεις και ενδεχομένως απολύσεις μόνιμων εκπαιδευτικών.

      Ταυτόχρονα γίνεται προσπάθεια με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης που θα οδηγήσει και στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, να διαμορφωθεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο ελέγχου και πειθάρχησης καθώς και επίσπευση των απολύσεων. Παράλληλα προετοιμάζεται μέσω των νέων δομών και της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας η δημιουργία ενός σχολείου που θα λειτουργεί  με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια μέσω της  αυτόνομης λειτουργία του.

      Οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης στις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ (όπως αυτός επιτάσσεις βάσει της τελευταίας έκθεσης του) είναι κάτι παραπάνω από προφανείς σύμφωνα με το 3ο μνημόνιο του 2015. Οι εξαγγελίες για το «Νέο Λύκειο» οδηγούν με ακρίβεια σε νέα συρρίκνωση του αριθμού των εκπαιδευτικών και του μαθητικού δυναμικού καθώς και στην επιπλέον ελαστικοποίηση των εργασιακών μας  σχέσεων. Οι προγραμματιζόμενες νέες συγχωνεύσεις σχολείων και οι καταργήσεις – συγχωνεύσεις τμημάτων γυρίζουν την πλάτη στις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και ανοίγουν  τον δρόμο για επιπλέον μείωση των οργανικών θέσεων των εκπαιδευτικών.

Μόνιμη και σταθερή Δουλειά για όλους

      Η πολιτική επιλογή των κυβερνήσεων για μηδενικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών τα τελευταία 8 χρόνια, έχει ως αποτέλεσμα οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι συνάδελφοί μας να συγκροτούν πλέον μεγάλο τμήμα του σκελετού του δημόσιου σχολείου και να είναι καταδικασμένοι να ζουν σε ένα καθεστώς συνεχούς εργασιακής ομηρίας και ανασφάλειας. Οι ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί, τα πιο πολύπαθα κομμάτια της εκπαίδευσης, είναι κακοπληρωμένοι, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, ανήμποροι για οποιοδήποτε οικογενειακό προγραμματισμό, χωρίς να γνωρίζουν αν, πότε και πού θα δουλέψουν και με τη Δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους. Μια πραγματικότητα που οδηγεί στην εξουθένωση.

      Ταυτόχρονα η πολιτική επιλογή της αδιοριστίας παρουσιάζεται σαν ατομική αδυναμία, μετατρέποντας τη συλλογική διεκδίκηση για σταθερή και μόνιμη εργασία σε ένα απέραντο ατομικό προσοντολόγιο, καλλιεργώντας τη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού και της διάσπασης των εργαζομένων.

      Οι νέες δομές και η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών στην υπηρεσία της συρρίκνωσης, της πειθάρχησης και της ιδιωτικοποίησης του Δημόσιου Σχολείου.

      Η κυβέρνηση κατέθεσε σχέδιο νόμου για την αναδιοργάνωση των δομών της εκπαίδευσης, την επιλογή στελεχών και την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού, το οποίο είναι ένα ακόμα κομμάτι στο πάζλ των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που είτε έχει εξαγγείλει είτε έχει ψηφίσει το Υπουργείο Παιδείας αυτή τη σχολική χρονιά. Ο Υπουργός Παιδείας  δήλωσε ότι καταργεί το Π.Δ. 152 που αφορά την ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού της τάξης, οι νέες δομές όμως που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας, είναι δομές ασφυκτικού ελέγχου, επιτήρησης, αξιολόγησης, αποκέντρωσης, γραφειοκρατίας, περικοπών και απόδοσης της ευθύνης λειτουργίας του σχολείου στους εκπαιδευτικούς.

      Τα ΠΕ.Κ.Ε.Σ. εφαρμόζουν τις εκπαιδευτικές πολιτικές της κυβέρνησης σε επίπεδο περιφέρειας, προωθούν τις νόρμες προγραμματισμού του εκπαιδευτικού έργου στα σχολεία και αποτελούν τα βασικά όργανα αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών. Η ρευστοποίηση των ΚΕΔΔΥ μέσω των ΚΕΣΥ, οδηγεί στη διάλυση των δομών για τη ειδική αγωγή. Στα ΚΕΣΥ εξαφανίζεται εντελώς η λειτουργία της διάγνωσης. Ίδια λογική συγχώνευσης και εξοικονόμησης προσωπικού αποτελούν τα ΚΕΑ που συγχωνεύουν τις δομές της Περιβαλλοντολογικής εκπαίδευσης, Υγείας και Πολιτισμού. Οι Ομάδες Σχολείων οδηγούν σε ένα πλαίσιο όπου θα επικρατεί η κινητικότητα τμημάτων, μαθητών και εκπαιδευτικών, στην κατεύθυνση της συρρίκνωσης του αριθμού των τμημάτων των σχολείων, της λειτουργίας των τμημάτων με τον μέγιστο αριθμό μαθητών, για την περαιτέρω εξοικονόμηση εκπαιδευτικών.

      Σχετικά με την επιλογή των στελεχών, το νομοσχέδιο είναι αντιγραφή του νόμου Διαμαντοπούλου ως προς τα κριτήρια και ως την ποσοστιαία βαρύτητά τους για την επιλογή, μόνο που τώρα προστίθεται το ακόμη αντιδραστικότερο μέτρο της αξιολόγησης από προϊσταμένους και υφισταμένους, στο πλαίσιο του νόμου Γεροβασίλη.

Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών

      Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού αποτελούν το βασικό «εργαλείο» για την κατηγοριοποίηση του σχολείου. Διαχρονικά, ένα απ’ τα βασικά κριτήρια «αυτοαξιολόγησης» του σχολείου είναι η εξεύρεση πρόσθετων πόρων για τη λειτουργία του. Ένα σχολείο που θα προσπαθεί να επιβιώσει με ευθύνη των εκπαιδευτικών του, που θα λειτουργεί αυτόνομα με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Η κυβέρνηση κάνει μια ακόμη προσπάθεια, όπως όλες οι προηγούμενες τα προηγούμενα 30 περίπου χρόνια, να εφαρμόσει μια απ’ τις βασικότερες αναδιαρθρώσεις που αποδιαρθρώνει συθέμελα το χαρακτήρα του δημόσιου σχολείου: την αξιολόγηση του σχολείου και του εκπαιδευτικού. Την αξιολόγηση ως εργαλείο πειθάρχησης των εκπαιδευτικών αλλά και ως βασικό εργαλείο κατηγοριοποίησης του ίδιου του σχολείου. Η οικονομική ολιγαρχία, ο ΟΟΣΑ και οι υπόλοιποι «θεσμοί» έχουν θέσει ως προμετωπίδα των στόχων τους αυτήν ακριβώς την αναδιάρθρωση.

      Η διοίκηση του σχολείου μέσω του Σχολικού Συμβουλίου αποκτά περιφερειακή διάσταση, όπου ο Δήμος και η τοπική κοινωνία θα έχουν λόγο στην εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και στα οικονομικά βάρη των σχολείων μέσω δημοτικών φόρων, χορηγών κλπ. Η προοπτική αυτή αποτελεί βασική κατεύθυνση του ΣΕΒ που προτείνει «αύξηση της εμπλοκής των τοπικών αρχών, με ανάληψη και μέρους της ευθύνης χρηματοδότησης».

      Η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αποτελεί βασικό εργαλείο λογοδοσίας και πειθάρχησης στο νέο σύστημα αξιολόγησης της κυβέρνησης, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις του Γαβρόγλου.

Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών έχει προφανείς στόχους.

• Επιδιώκεται η κατηγοριοποίηση του δημόσιου σχολείου, η αυτόνομη λειτουργία του και  η ιδιωτικοποίησή του.
• Θα λειτουργήσει ως βασικός μοχλός πειθαναγκασμού και πειθάρχησης  για να εξαλείψει τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών 
• Η αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών θα επιφέρει την κατακόρυφη αύξηση του εργασιακού  ωραρίου των εκπαιδευτικών, αφού δεν θα επαρκούν ούτε οι 30 ώρες παρουσίας των εκπαιδευτικών στα σχολεία. Αυτό θα συμβεί λόγω της απίστευτης αύξησης της γραφειοκρατίας και των διαδικασιών που προβλέπει το σύστημα μέσω των συνεχών και αλλεπάλληλων συνεδριάσεων των ομάδων εκπαιδευτικών, ομάδων όμορων σχολείων, σχολικού συμβουλίου, συλλόγου διδασκόντων, καθώς και η σύνταξη εκθέσεων.

     

Η εργασιακή κατάσταση των εκπαιδευτικών

      Βαδίζοντας ήδη την ένατη χρονιά μέσα στην έρημο των μνημονίων οι εκπαιδευτικοί έχουν έρθει αντιμέτωποι με δραματικές μειώσεις στους μισθούς τους που φτάνουν ακόμα και στο 40%. Ταυτόχρονα με την εφαρμογή των νέων ασφαλιστικών κρατήσεων από τις αρχές του 2017 και του νέου αφορολόγητου ορίου έρχονται και νέες περικοπές στους μισθούς των εκπαιδευτικών. Οι επιλογές του υπουργείου Παιδείας υπηρετούν τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής και του περίφημου δημοσιονομικού “κόφτη”. Ο αντιασφαλιστικός νόμος «Κατρούγκαλου» οδηγεί χιλιάδες συναδέλφους σε νέα εργασιακή ομηρία καταδικάζοντάς τους στη δουλειά μέχρι τα 67 χρόνια. Ως Εκπαιδευτικοί πρέπει να ζούμε και να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια. Οφείλουμε να επαναφέρουμε στο προσκήνιο των αγωνιστικών διεκδικήσεών μας τις πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, τη σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Η υπόθεση αυτή μας αφορά όλους.

      Συνεχίζοντας τις μεγάλες κινητοποιήσεις του Μαρτίου και μέσα από μαζικές ΓΣ και διαδικασίες των σωματείων μας διεκδικούμε:

• Μαζικούς διορισμούς μόνιμων Εκπαιδευτικών. Πλήρη κατοχύρωση εργασιακών, ασφαλιστικών και εκπαιδευτικών δικαιωμάτων στους αναπληρωτές. Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη και Ενισχυτική Διδασκαλία σε όλα τα σχολεία, με διορισμούς εκπαιδευτικών και προσλήψεις αναπληρωτών από την αρχή της χρονιάς. Κανένα παζάρι μορίων. Κανένα πλαφόν στην προϋπηρεσία. Κανένα προσοντολόγιο. Άμεση κατάργηση του 3848.
• Καμία συγχώνευση-κατάργηση σχολείου. 20 μαθητές στο τμήμα - 15 στις Ομάδες Προσανατολισμού - 10 στα εργαστήρια.
• Επαναφορά του διδακτικού ωραρίου στα πριν του 2013 επίπεδα.
• Άμεση απόσυρση του Σχεδίου νόμου  για τον Προγραμματισμό και την Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργο και για τις Νέες Δομές υποστήριξης.
• Κατάργηση όλου του πλαισίου της αξιολόγησης, εσωτερικής - εξωτερικής και αυτοαξιολόγησης που ανοίγει το δρόμο σε απολύσεις και οδηγεί τα σχολεία στην κατηγοριοποίηση και στο κλείσιμο. Όχι στη μισθολογική καθήλωση μέσω της αξιολόγησης. Παιδαγωγική ελευθερία στο σχολείο. Ετήσια περιοδική επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών!
• Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας και τις συντάξεις στο ύψος των πραγματικών αναγκών διαβίωσης. Αύξηση του κοινωνικού μισθού για όλο το λαό. Αυξήσεις στους μισθούς ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Κανένας καθαρός μισθός των εκπαιδευτικών κάτω από 1000 Ευρώ. Άμεση απόδοση των ΜΚ από 1/1/2018. Άμεση μετατροπή της προσωπικής διαφοράς σε ΜΚ από 1/1/2016. Άμεση απόδοση του μισθολογικού χρόνου από 1/1/2016. Κλιμάκωση των ΜΚ μόνο με τον εργασιακό χρόνο. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού. Επαναφορά των απωλειών μας από το 2009. Το αφορολόγητο όριο να επανέλθει στα 12.000€.
• Να μην κατατεθεί σχέδιο νόμου με βάση τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για το Νέο Λύκειο. Καμιά συμμετοχή της Ο.Λ.Μ.Ε. σε τέτοιο διάλογο
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 25 χρόνια υπηρεσίας. Σύνταξη με 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας. Αυξήσεις στις συντάξεις και τα επικουρικά ταμεία. Να σταματήσει η διάλυση της επικουρικής ασφάλισης, του μετοχικού ταμείου και της μείωσης του εφάπαξ. Ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς στην κύρια σύνταξη.
• Ενιαίο, δημόσιο, δωρεάν 12χρονο σχολείο με δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς. Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση ενταγμένη πλήρως στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και στο Υπουργείο Παιδείας. Κατάργηση της μη τυπικής Εκπαίδευσης και της Μαθητείας
• Να μην περάσουν και να μην εφαρμοστούν τα αντιλαϊκά μέτρα της 3ης και 4ης αξιολόγησης!

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ.

1. Να πάρει πρωτοβουλία η Ο.Λ.Μ.Ε. για κάλεσμα των άλλων ομοσπονδιών του Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα για την διοργάνωση αντιπολεμικών-αντιιμπεριαλιστικών Συλλαλητηρίων. Διοργάνωση με ευθύνη της ομοσπονδίας ημέρας αντιπολεμικής δράσης στα σχολεία.

2. Μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς.

3. 48ωρη απεργία την δεύτερη εβδομάδα του Μάη (9-10 Μαΐου) με συγκεντρώσεις την 1η μέρα σε όλες τις πόλεις. Νέες Γ.Σ. των Ε.Λ.Μ.Ε. και Γ.Σ. των προέδρων των Ε.Λ.Μ.Ε. για κλιμάκωση του αγώνα στις 12/5.