Η Ε.Λ.Μ.Ε. Καστοριάς για το πλαίσιο αιτημάτων και το πρόγραμμα δράσης

Κοινωνική αφαίμαξη στον βωμό της πολεμικής οικονομίας

Ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ-ΕΕ-ΡΩΣΙΑΣ-ΚΙΝΑΣ) οδηγεί τον πλανήτη και την ανθρωπότητα σε τεράστιες καταστροφές και πολέμους. Ένας διαρκής πόλεμος για την αναδιανομή των σφαιρών επιρροής, τον έλεγχο νέων εμπορικών δρόμων, ενεργειακών πηγών και πρώτων υλών είναι σε εξέλιξη. Ένας πόλεμος στο πεδίο της οικονομίας και των δασμών που, ανά πάσα στιγμή μπορεί να εξελιχθεί σε ανοιχτό πόλεμο.  Για πρώτη φορά μετά το Β΄Π.Π. η Γερμανία έβαλε στόχο τη δημιουργία πανίσχυρου στρατού, η Ιαπωνία επανεξοπλίζεται ενώ η Ε.Ε. με το γιγαντιαίο πρόγραμμα εξοπλισμών ReArm EUROPE, κόστους  800 δις ωμά και κυνικά μιλά  για κοινωνική αφαίμαξη στο βωμό της πολεμικής οικονομίας (όρος η κατά 50% μείωση των κοινωνικών δαπανών. Το σχέδιο «τελική λύση» των σιωνιστών για τον ολοκληρωτικό διωγμό του Παλαιστινιακού λαού και την πλήρη κατάκτηση της Γάζας  από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ, στηρίζεται από ΗΠΑ και ΕΕ αλλά και την πάντα πρόθυμη κυβέρνηση της ΝΔ.

Το κίνημα αλληλεγγύης διεθνώς και στην Ελλάδα με τις κινητοποιήσεις της 10ης Αυγούστου, ενάντια στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και την πολιτική στήριξης, η πάνδημη απαίτηση για ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ αποτελεί σημαντική καταγραφή των αγώνων του λαού μας ενάντια στον φασισμό τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.

Τα κλεμμένα από τον μόχθο των εργαζόμενων και συνταξιούχων δισεκατομμύρια των σκανδάλων του ΟΠΕΚΕΠΕ, του Ταμείου Ανάκαμψης αποκαλύπτει ότι για την κυβερνητική πολιτική που παραδίδει τα πάντα σε ιδιώτες, λεφτά υπάρχουν, για να μοιράζονται σε “επενδυτές”, μεγαλοεπιχειρηματίες και κάθε λογής “χασάπηδες”, για την ενίσχυση του εφοπλιστικού και ενεργειακού κεφαλαίου.

Θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι 57 νεκροί στα Τέμπη, οι 116 νεκροί  μόνο το α΄ εξάμηνο από εργατικά ατυχήματα, οι εκατοντάδες στις διαλυμένες δημόσιες δομές υγείας, οι χιλιάδες απεγνωσμένοι και εκατομμύρια βασανισμένοι από την ανεργία, τη φτώχεια, τη στέρηση βασικών αγαθών και την αδικία της κρατικής “δικαιοσύνης”.

“Δούλευε από τα βαθιά αχάραγα ως τα γεράματα” θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του νέου νόμου Κεραμέως που μεταξύ άλλων προβλέπει την επέκταση της δυνατότητας εργασίας έως 13 ώρες ημερησίως στον ίδιο εργοδότη και την επιδίωξη για αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης.

Στην εκπαίδευση η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να υπηρετεί την αντιδραστική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση με στρατηγικές επιδιώξεις

1) την ενίσχυση του ταξικού χαρακτήρα της και την παραγωγή φτηνού εργατικού δυναμικού (σχολείο δεξιοτήτων, ΕΣΚ νόμος 5082/Γενάρη 2024 για τα ΕΠΑΛ campus, Επαγγελματικές Ακαδημίες, Στρατηγικό σχέδιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, μαθητεία, ίδρυση Τεχνικών Γυμνασίων, τράπεζες θεμάτων και ΕΒΕ εξαιτίας της οποίας χιλιάδες μαθητές από φτωχές λαϊκές οικογένειες έμειναν έξω από σχολές, την καταβαράθρωση της Ειδικής Αγωγής, εθνικό απολυτήριο)

2) την άμεση άντληση κέρδους (ιδιωτικά ΙΕΚ, ιδιωτικά Πανεπιστήμια, Φροντιστήρια, σχολικά βιβλία,  Ωνάσεια, ΙΒ, εισβολή αγοράς στην επαγγελματική εκπαίδευση)

3) τις αλλαγές στο περιεχόμενο των σπουδών, στην κατεύθυνση  της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, του ανταγωνισμού, της λογικής της αριστείας και της χρέωσης της αποτυχίας στο άτομο, και τον αποκλεισμό και την αποξένωση της πλειοψηφίας των μαθητ(ρι)ών από την γνώση αλλά και διωγμός κάθε φωνής αμφισβήτησης και αντίλογου

4) την οικονομική εξαθλίωση των εκπαιδευτικών με μισθούς να ξεκινούν από 776 ευρώ, με κάρτες αγορών αντί για επίδομα ανεργίας, την υποταγή- πειθάρχηση, με  πιέσεις και εκβιασμούς, με πειθαρχικά και διώξεις για εκφοβισμό και  χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης.

Νέος πειθαρχικός κώδικας ή οι εργαζόμενοι και οι διεκδικήσεις τους «στον γύψο».

Με το νέο Πειθαρχικό Δίκαιο που ψηφίστηκε τέλος Αυγούστου όχι μόνο από τη ΝΔ αλλά και επιμέρους άρθρα του από κόμματα όπως ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, αδικήματα του κοινού ποινικού κώδικα όπως σεξουαλική παρενόχληση ή υπεξαίρεση εξομοιώνονται με την έκφραση γνώμης και διεκδίκησης. Με πειθαρχικά συμβούλια χωρίς εκπροσώπους των εργαζόμενων, ο κατήγορος γίνεται και δικαστής, ενώ το δικαίωμα της ένστασης καταργείται. Μέχρι και δυσμενή μετάθεση κατά τη ρήση «θα σε στείλω στον Έβρο», και δηλώσεις μετάνοιας για επιεικέστερη ποινή προβλέπονται.

Ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση που έχει αφήσει σημαντικές παρακαταθήκες ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

Η αξιολόγηση αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για να πετύχει το ταξικό σχολείο της αγοράς και η αλλαγή του DNA του εκπαιδευτικού μακριά από διεκδικήσεις και συνδικαλισμό, πειθαρχημένος, χωρίς παιδαγωγική ελευθερία και δυνατότητα έκφρασης άποψης, τεχνοκράτης. Το εκπαιδευτικό κίνημα, με την ιδιαίτερη συμβολή των πρωτοβάθμιων σωματείων και του συντονισμού τους κατάφερε να απονομιμοποιήσει την αξιολόγηση στις συνειδήσεις των εκπαιδευτικών και ευρύτερα της κοινωνίας. Μετά από 5 χρόνια σκληρής αναμέτρησης το 80% των εκπαιδευτικών δεν έχει αξιολογηθεί, ενώ έχει καθυστερήσει η εφαρμογή πλευρών της εκπαιδευτικής πολιτικής (π.χ. πλήρης εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης, γονεϊκή επιλογή σχολείων, εθνικό απολυτήριο).

Ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση, είναι αγώνας για να μην αποδεχτούμε να εργαζόμαστε χωρίς δικαιώματα, άφωνοι και φοβισμένοι σε ένα ταξικό σχολείο παραδομένο στην αγορά. Αγώνας για ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά, με παιδαγωγική ελευθερία, με μισθούς και συντάξεις από τους οποίους να μπορούμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια.

Ο υποταγμένος συστημικός συνδικαλισμός είναι ανάγκη να ξεπεραστεί. Ο συνδικαλισμός της ήπιας διαμαρτυρίας και ήττας δεν μας αναλογούν.

Ο υποταγμένος, κυβερνητικός συνδικαλισμός των (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ), σε επίπεδο ΔΣ της ΟΛΜΕ διαμορφώνουν πλειοψηφία για να σαμποτάρουν Γενικές Συνελεύσεις ΕΛΜΕ και Γενικές Συνελεύσεις Προέδρων, και να μπλοκάρουν αγωνιστικές αποφάσεις. Άλλωστε παρά τις διαφορετικές διακηρύξεις, με αυτό το απεργιακό πρόγραμμα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (2,3 αποσπασματικές 24ωρες απεργίες κατά τη διάρκεια της χρονιάς) συναντιέται και το ΠΑΜΕ, αρνούμενο και αυτό τον αναγκαίο παρατεταμένο απεργιακό αγώνα με διασπαστικές κινήσεις, όταν είναι αναγκαία η δυναμική ενιαία απάντηση. Όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των Ωνασείων όπου αντί να υποστηρίξει στάσεις εργασίας και κινητοποιήσεις σε όλες τις ΕΛΜΕ στους ΣΕΠΕ αλλά και στη ΔΟΕ υποστήριξε ξεκομμένες κινητοποιήσεις μόνο των ΕΛΜΕ που είχαν Ωνάσεια.

Όλα αυτά τη στιγμή που ο κλάδος των εκπαιδευτικών είναι πολύ φτωχότερος ακόμα και από την εποχή των μνημονίων, που έχει περισσότερους από 40.000 ελαστικά εργαζόμενους που πληρώνουν το μισό μισθό και παραπάνω για νοίκι, αντί να καλούν σε γενικό ξεσηκωμό για αγώνα νικηφόρο και ανατρεπτικό περί άλλων τυρβάζουν. Τη στιγμή που η επίθεση κεφαλαίου και κυβέρνησης κορυφώνεται δεν διστάζουν να εναντιώνονται ακόμα και σε πρωτοβάθμια σωματεία όπως την ΠΕΣΕΚ των συνταξιούχων εκπαιδευτικών που δεν έχουν συμβιβαστεί. Οι αναποτελεσματικές αναιμικές διαμαρτυρίες, που μόνο μαζεύουν οβολούς για τους  κοινοβουλευτικούς κουμπαράδες, ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΑΝΕ.

Πλαίσιο Αιτημάτων

·         1.200€ καθαρά στον νεοδιόριστο με αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ, για να ζούμε με αξιοπρέπεια αποκλειστικά από το μισθό μας. Να επανέλθουν 13ος και 14ος μισθός και το κλεμμένο ΜΚ 2016-17. Κατάργηση της εισφοράς υπέρ ανεργίας 2%. Αφορολόγητο στις 12.000 €. Σχέση εισαγωγικού-καταληκτικού μισθού 1 προς 2,5. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή για όλους! Καμιά σύνδεση μισθού κι αξιολόγησης (όσο αυτή ισχύει). Επιστροφή έντοκη των ‘κομμένων” μισθών και δώρων. Μέτρα ουσιαστικά-διαρθρωτικά κατά της ακρίβειας κι όχι εξευτελιστικά επιδόματα!

·         Μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των νεοδιόριστων με διετή υπηρεσία (’20, ’21, ’22), χωρίς αξιολόγηση. ΔΔΕ, ΠΥΣΔΕ και ΥΠΑΙΘΑ να σταματήσουν να παρανομούν! Κατάργηση της περιόδου δοκιμότητας.

·         Κατάργηση των ν.4823/2021 και 4692/20 για αξιολόγηση–αυτοαξιολόγηση. Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο! Να καταργηθούν οι υπουργικές αποφάσεις για μέντορες, συντονιστές και εκπαιδευτικούς ομίλους. Επαναπροκήρυξη της απεργίας – αποχής από ΟΛΜΕ αμέσως, εφόσον χρειαστεί.

·         Κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου για να υπάρξουν πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.

·         Κατάργηση του ν. 2738/99 με την παρωδία διαπραγματεύσεων για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ). Κατοχύρωση γνήσιας Κλαδικής ΣΣΕ εφ’ όλης της ύλης (μισθός, σύνταξη, εργασία, κοιν. ασφάλιση, διορισμοί). Ελεύθερες και γνήσιες ΣΣΕ σε όλο το Δημόσιο.

·         Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, ή στα 58/άντρες και 55/γυναίκες. Αυξήσεις στις συντάξεις. Να επανέλθουν 13ος και 14ος μισθός και σύνταξη. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων (Κατρούγκαλου, Βρούτση, κλπ). Το Εφάπαξ να επανέλθει στα προ κρίσης επίπεδα.

·         Να επανέλθει το διδακτικό ωράριο στα όρια προ του 2013.

·         Mόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών. Τώρα 20.000 χιλιάδες διορισμοί στη Β/θμια για κάλυψη των κενών. Μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχουν έστω και μία σύμβαση, αποκλειστικά με το έτος του πτυχίου. Όχι στο προσοντολόγιο και σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Να μην εφαρμοστεί η (ν)τροπολογία Πιερρακάκη για τους “τοπικούς” αναπληρωτές. Επίδομα ανεργίας χωρίς περικοπές.

·         20 μαθητές στο τμήμα, 15 στις ομάδες προσανατολισμού, 10 στα εργαστήρια.

·         Όχι στο νέο υποβαθμισμένο, φτωχοποιημένο σχολείο – εξεταστικό κάτεργο ταξικών φραγμών. Κατάργηση των λαιμητόμων (ΕΒΕ, Τράπεζα Θεμάτων, PISA) και όχι σε νέες με το Εθνικό Απολυτήριο.

·         ΟΧΙ στα μέτρα ιδιωτικοποίησης, υποβάθμισης και ξεπουλήματος του δημόσιου σχολείου: Ωνάσεια σχολεία, ΔΑ-ΙΒ και Επαγγελματικές Ακαδημίες (ΕΠΑΛ//ΣΑΕΚ//ΕΚ) με ΣΔΙΤ.

·         Επαναφορά στο Λύκειο των μαθημάτων κοινωνικών επιστημών και εικαστικών

·         ΟΧΙ στην ενίσχυση των υπερεξουσιών των διευθυντών των σχολείων. Εκτός από την επιλογή υποδιευθυντών, γίνεται εκχώρηση και άλλων αρμοδιοτήτων με στόχο το μανατζεριλίκι, την αναζήτηση χορηγών, τον εκμηδενισμό του συλλόγου διδασκόντων και της δημοκρατίας στο σχολείο.

·         Όχι παραβιάσεις εργασιακών δικαιωμάτων στα σχολεία (ωράριο, εφημερίες, αναπληρώσεις, κλπ).

·         Κατάργηση του νόμου για τον νέο Πειθαρχικό  κώδικα

·         Να σταματήσουν οι ταχύρρυθμες τηλεπιμορφώσεις-διαλέξεις. Ουσιαστική ετήσια επιμόρφωση για όλους αποκλειστικά από δημόσιους φορείς και σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια.

·         Όχι στην καταστολή και την επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και την απεργία. Καμία δίωξη, αργία αγωνιζόμενων συναδέλφων κι άλλων εργαζόμενων ή άδικη απόλυση. Να καταργηθούν οι ν. Χατζηδάκη και Γεωργιάδη. Παλεύουμε για την ανατροπή και κατάργησή τους!

·         Όλες οι εκλογές για ΔΣ σωματείων και εκλογές Υπηρεσιακών Συμβουλίων να γίνονται μόνο διά ζώσης. Δεν αναγνωρίζουμε τους ψευδοαιρετούς των ηλεκτρονικών εκλογών!

·         Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Παιδεία-υγεία-ρεύμα και νερό, ασφάλιση-συγκοινωνίες και πολιτισμός δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στον λαό! Ανατροπή πολιτικής κυβέρνησης–ΕΕ–ΟΟΣΑ–κεφαλαίου.

·         Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η εισβολή της Ρωσίας κι οι επεμβάσεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Καμία εμπλοκή της χώρας μας, ειρήνη και Φιλία των Λαών!

Πρόγραμμα δράσης

·         Στα τέλη του Σεπτέμβρη απογευματινό πανεργατικό συλλαλητήριο.

·         48ωρη πανεκπαιδευτική απεργία 1-2/10. Στη 1/10 γενική απεργία ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για αντεργατικό νόμο Κεραμέως με 13ωρο κλπ. Στις 2/10 κλαδική απεργία με επιδίωξη συμπόρευσης με άλλες ομοσπονδίες.

·         Νέες ΓΣ ΕΛΜΕ και ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ 11/10 για απεργιακή κλιμάκωση (2ήμερη/3ήμερη/5ήμερη απεργία).

·         Συντονισμός ΕΛΜΕ, ΣΕΠΕ κι άλλων πρωτοβάθμιων σωματείων – Πρώτο βήμα Συντονισμού την Κυριακή 14/9.

·         Αντιφασιστικές εκδηλώσεις και διαδηλώσεις 17/9 και 18/9, 12 χρόνια μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα και την πρόσφατη αποφυλάκιση του ναζί Μιχαλολιάκου.

·         Οργανώνουμε τη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση με την υλοποίηση της απεργίας αποχής.

·         Οργανώνουμε τη νομική στήριξη στα σωματεία και τους διωκόμενους για τα πειθαρχικά και τις διώξεις.

·         Κινητοποιήσεις σε ΔΔΕ ΚΑΙ ΠΔΕ για κενά στα σχολεία, διαφάνεια στις τοποθετήσεις, στέγαση/λειτουργία των σχολείων.

·         Οργάνωση δράσεων στα σχολεία με θέμα τον πόλεμο και τη γενοκτονία στη Παλαιστίνη (πχ θεατρικά όπως της διωκόμενης προέδρου του ΣΕΠΕ Ζακύνθου), με αφορμή την απελευθέρωση της Αθήνας στις 12/10/1944 και την έναρξη του αντιφασιστικού αγώνα στις 28/10/1940.

Συσπειρωμένες/νοι στο σωματείο μας θα νικήσουμε!